nie jestem jeszcze w najlepszej formie. ale nie jest zle. nie wiem co bedzie dalej. bo wszystko sie komplikuje. co nie zmienia faktu ze to zwyzka formy.
trzesly mi sie dzis rece jak stal za mna a ja zalatwialam wpisy.
no i to koniec definitywnie ze wszystkim z przeszlosci. a pierdolcie sie. nie to nie.
wczorajsza impreza to nieporozumienie. bylo swietnie. ale poprzedni sprawil ze ten wieczor bede wspominac - jako ze nie wiem o co chodzi. nasuwa mi sie pytanie: o co tu wlasciwie chodzi? chodzilo? i dzis nie znam odpowiedzi na to pytanie. no bo o czym tu rozmawiac? nie chce sie ze mna widywac,ok.. nie przyznaje sie do mnie.. ok. dziwne ze sam zapytal dzis rano: what's up... Fajnie. Czyli nadal nie wiem o co chodzi :/
a poza tym: pewnosc ze go chce mnie opuszcza. podoba mi sie wielu facetow. ale zaden nie jest wlasnie tym...
przeciez to jest dla mnie jasne, ze nie zdam egzaminow w tej sesji. nie potrafie, nie chce mi sie zaczac sie uczyc. i tego zaluje. paranoja. nie wiem, co sie ze mna dzieje. majac nadzieje, ze bedzie lepiej, ide spac.
nic. kompletnie nic. czekam na jutro. bylam na zakupach. chce to naprawic. tyle.
wczoraj nadzwyczaj mila rozmowa z poprzednim. i glupie mysli.
w jednej chwili zdalam sobie sprawe ze go potrzebuje. rozpaczliwie. wlasciwie nie wiem dlaczego tak nagle to wyszlo.. ale poczulam sie okropnie tak go traktujac. nie chce nigdzie wyjezdzac, nie chce.. bez niego. tak sie boje ze nie dostane nastepnej dobrej okazji..tak mi glupio.. ze musialo mu byc przykro.. i wstyd mi ze zachowywalam sie jak dziecko.. nie wiem co teraz. notice me... take my hand...